Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
lağva — (Borçalı, Gədəbəy) lağlağı. – Həsən sənnən lağva eleır (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lağvaçıl — (Borçalı, Qazax) lağlağıçı, lağlağı edən. – Lağvaçıl adam lağ eliyənə de:rix’ (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
laxşəng — (Gədəbəy) lağlağı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ibarəsaz — ə. və f. boşboğaz, lağlağı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ləqləqiyyat — ə. «ləqləqi» c. boş sözlər, laqqırtılar; t. lağlağı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəzzariyat — ə. Qur’anda bir surənin adından 1) and olsun sovurub dağıdan küləklərə 2) m. uzunçuluq etmə, yersiz və lağlağı danışma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
axır — is. 1. Son, nəhayət; bir şeyin son nöqtəsi, qurtaracağı. Yolun axırı. İşin axırı. Qışın axırı. İclasın axırı. Mahnının axırı. İlin axırına az qalır. Şəhərin axırında yaşayıram. – <Mirzə Fətəli:> Hər bir qaranlığın axırı işıqdır. Ə. H.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayama — is. Bir adama el tərəfindən verilən ləqəb, ad. Sadıq bir az duruxub cavab verdi ki, «lağlağı» onun ayamasıdır. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duruxmaq — f. Fikrə getmək, söz axtarmaq, düşünmək. Gözlərin kimi gözlər; Duruxub kimi gözlər? S. A.. . . Sadıq bir az duruxub cavab verdi ki, lağlağı onun ayamasıdır. C. M.. <Məşədi bəy> duruxdu, gülümsünərək daha ifadəli bir söz tapdı. M. Hüs.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəvəzə — is. Çoxdanışan, lağlağı, boşboğaz, yanşaq, naqqal. Sən demə bu yanşaq gəvəzənin biri imiş. «Koroğlu». // Sif. mənasında. Gəvəzə adam. – Nə pisdi, bu səsə qatıb səsini; Gəvəzə qarğalar tərif yazsalar. M. Araz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
